♥ Nimble Hitomi ♥

If it's your wish, I will follow you everywhere
Even if your throne crumbles, and your shiny crown truns to rust
Even if the bodies pile up endlessly, above the bottomless pile corpses
Beside you as you lie softly down, I will be
Until i hear the words "check Mate" !

♥Personaly♥
Name | Nimble
Last name | Hitomi
Age | 16 years
Gender | Female
Orientation | Straight
Class | 5th
Magic | Healing power
Animal forum | Raven

♥History♥

Ik had echt een heel geweldig leven toen ik klein was. Als klein meisje speelde ik vaak met mijn twee oudere broers, die overigens een tweeling waren. Mijn ouders waren heel blij met elkaar. Al met al, we waren een vredig gezin. Tot de dag des onheils. Ik was nog maar acht jaar, maar toch kan ik het nog precies voor mijn ogen halen. Ik was met mijn broers aan het spelen toen mijn ouders begonnen te overleggen of ze mijn broers naar Empty Soul Academy wilde sturen. Mijn broers waren beide erg slim en konden het dus makkelijk aan om een jaar eerder naar de Academy te gaan. Mijn vader wilde het heel graag, hij verwachtte veel van zijn mannelijk nageslacht. Mijn moeder daarintegen vond het beter ze nog een jaartje thuis te laten zijn. Gewoon, voor de zekerheid. Dit was het begin van het einde. Een rustig discussie groeide uit tot een helse ruzie. Toen verloor mijn vader zijn zelfbeheersing. Ik had hem nog nooit zoiets zien doen. Hij begon mijn moeder te slaan, te schoppen en uit te schelden. Ik en mijn twee broers zaten nog steeds in de kamer. Verbeisterd keken we toe hoe onze vader onze moeder in elkaar sloeg. De oudste van de tweeling wilde er nog tussen springen, met als resultaat een klap in zijn gezicht en een bloedneus. We hadden onze vader nog nooit zo gezien. Toen gingen we naar boven en wachtten we daar totdat er sirenes klonken. Snel gingen we weer naar beneden. Onze vader was aan het janken en onze moeder was bewusteloos. In het ziekenhuis bleek dat mama in coma lag. We waren er echt kapot van, papa ook. Mama bleef nog een tijd in coma, en ons leven werd langzamerhand weer een beetje normaal. Papa was totaal niet meer agressief. Elke dag bezochten we mama nog. Na een jaar kregen we het vreselijke nieuws te horen, ze was dood. Het leek alsof onze hele familie uit elkaar viel. Twee jaar later verloor ik mijn beide broers, Ze hadden zelfmoord gepleegd. Ik was toen nog jong, maar kan het me allemaal nog herrineren. Ik heb me dus ook voorgenomen ervoor te zorgen dat zoiets als dit nooit, maar dan ook nooit meer zal gebeuren. Met niemand niet. Gelukkig is mijn relatie met mijn vader wel goed. Ik ben niet boos op hem, al ben ik diep van binnen wel bang. Bang dat hij elk moment zijn zelfbeheersing kan verliezen en mij te lijf gaat.

♥Inner♥

Mezelf beschrijven zeg je? Oef, dat is moeilijk. Toch zal ik mijn best doen mezelf zoveel mogelijk naar buiten te brengen als ik ben. Nou, eigenlijk ben ik niet zoveel anders alle andere. Als ik het goed heb, ben ik erg vredeliefend en vrijwel altijd aardig tegen mijn medemens. Tenminste, dat probeer ik wel altijd. Ik ben zwaar tegen geweld en zal dus niet aarzelen om er tussen te springen wanneer dit gebruikt wordt. Helaas kan ik soms flippen wanneer het me te ver gaat. Ook hou ik niet van ruziën. Ik wil gewoon dat iedereen gelukkig is, dat is toch begrijpelijk? Echt vrolijk ben ik niet echt. Meestal heb ik wel een glimlach op mijn gezicht, maar vanbinnen mis ik mijn broers en moeder. Maarja, die komen nooit meer terug.

♥Appearance♥
Length | 1.59
Weight | 44 KG
Figure | Tenger en klein
Hair color | black
Eye color | Brown
Scars | Grote littekens op haar rechterarm, omdat ze zichzelf daar gesneden heeft.

♥Relatives♥
Father | Matthew Hitomi
Mother | Rima Siëw †
Brothers | Dave Hitomi †, Richard Hitomi †
Sisters | Non

Friends | Non yet
Enemies | Non yet