Someone new?

Kauwend op haar kauwgom slofte Elveria met haar tas naar de sjofele deur en trapte hem open. Ze dumpte haar tas naast haar bed, trpate haar bemodderde kistjes uit, en plofte neer op het krakende bed, waarnaar ze zich achterover liet vallen, en haar handen naast haar hoofd legde. School was saai, dit huis was saai, alles was saai. Ze plukte haar oortjes uit haar oren, de Dubstep knalde eruit, Hoogste volume, hoogste bass, dat hoorde helemaal bij haar. Een wite ballon schoot uit haar mond, haar kauwgom ontplofte. Een grijns kwam op haar mond. Heerlijk, weekend, geen gezeik van leraren die zeggen dat je beter moet leren, lezen, rekenen, huiswerk maken en dat soort Crap. Elveria was nou niet eenmaal een braaf persoontje dat altijd netjes geleerd had, haar huiswerk af had en tienen haalde. Nee, ze was meer van het, hoe zeg je dat, ruige volk, die graag herrie schopten, nooit hun kamer op ruimden, vijfen en lager haalden en het liefst spijbelden. Ze zuchtte, zette haar Ipod uit en klom omhoog, vreemd, en ze fronstte haar wenkbrauwen. Hier was nooit beddengoed op het andere bed geweest, en het was nooit opgemaakt, en waarom was haar bed opgemaakt? en waarom was alles zo netjes opgeruimd? Toen ze hier vanmorgen vertrok, weliswaar weer veel te laat, was haar hele kamer een enorme Mess.''What the Firetruck?'' Ze knielde onder haar bed, daar lag haar prachtige zwarte Samurai-zwaard, niet aangekomen, weliswaar, niet verschoven, hij was onopgemerkt gebleven, ze zuchtte opgelucht, blij, maar nog steeds een beetje verbaasd, alles was een totale rommel geweest, en haar vrienden en huisgenoten stonden er neit echt op dat ze haar kamer graag schoonmaakte, ze deden het nooit, zij deed het ook nooit. Ze sloot haar ogen, zag het beest voor zich, en met lichte pijn, en moeite kwam er een Chimaera te voorschijn. Haarslangenstaar siste en deinde op en neer bij haar ademhaling, het grote beest was Elveria, en het was een gevaarlijk beest. Ze was bewust dat ze bekeken werd, en ze voelde dat er geen gevaar was, en ze veranderde zich terug, wat een steek opleverde voor ahar zij, en een hoofdpijn voor haar Hersenen. Besseffend dat ze van achteren werd bekeken, deed ze zo Relaxed mogelijk, en probeerde niet op te vallen.''U can come in heuwr baby!'' Grijnsde ze met haar rug naar de deur. Ze knielde weer onder haar bed, en haalde haar Glinsterende Samurai-zwaard naar boven en legde deze op haar bed.

[Firetruck, begint met F eindigt op uck]

Ilona keek even om zich heen. Ze kon niet luisteren naar de omgeving want er dreunde luide muziek uit haar koptelefoon. Het maakt ook niet uit. Ze hield van muziek en gaf er alles voor. Daarnaast, werd ze hier niet aangevallen, en als dat wel zou gebeuren zou het snel voorbij zijn. Ze pakte haar koffer en liep naar boven. Recht naar haar kamer, ze was benieuwd wie ze nu als kamergenootje zou krijgen. Dit was haar vijfde jaar en elk jaar had ze een nieuw kamergenootje gehad, telkens meiden waar zij niet mee kon schieten. Het lag gewoon aan haar. Ze was nou eenmaal niet gemaakt om vrienden te worden met meiden. Ze zuchtte en liep naar de deur. Ergens hoopt ze dat ze Nathalien weer tegen zou komen, hij had gezegd dat hij hier op school zat. Ze keek even door de gang. Hier moest ze wel heen, dat wist ze zeker. Deze kamer had zij opgeruimd, het was een troep. Ze opende de deur en keek even naar de beest staan waarvan ze dacht dat het slechts een mythe was. Ilona greep snel naar het mes dat aan haar been zat. Maar toen veranderde het ding in een mens. Waarschijnlijk haar kamergenootje. Fijn weer een meid. Loon zuchtte even en liep naar haar bed. Waar ze haar tas op legde. Ze plofte zelf ook op het bed en hing haar koptelefoon om haar nek. 'eindelijk weekend' mompelde ze in zichzelf. Ze was echt niet dat meisje zoals ze eruit zag. Hoewel ze een zacht roze jurk aan had, met kettingen enzo. was ze echt niet dat lieve meisje die altijd naar leraren luisterde en haar huiswerk maakt enzo. Ze keek even naar het andere meisje. Haar kamergenootje. 'Ik ben Ilona' zei ze droog. Ze had geen meiden als vriend en als het aan haar lag hoefde ze dat ook niet, nou ja misschien kon ze het maar beter een beetje vinden met haar kamergenootje anders zou ze nog een moeilijk vijfde jaar krijgen.

[sorry kort]